"Öylece sustular susarken uykuya gitti bedenleri...
Gaz lambasında gaz bitmiş ışık sönmüş fitilden odaya yükselen zift karası dumanın kokusu sarmıştı odayı.
Sonra o da gitti...
Sadece kalan sessizlik ve imkânsız düşüncelerdi...
Oysa papatyanın saflığında yaşıyorlardı sevdalarını...
Bir çaresi bir çıkış yolu olmalıydı
Umudu varsa insanın...
İmkânsız gelen her sevdada
O kilide anahtar olacak bir çıkış mutlaka bulunacaktı...
Bulunmalıydı da..."