Edebiyatta yoksulluk güncelliğini yitirmeyen kimi zaman sözlük anlamıyla kimi zaman metafor olarak kullanılan bir tema. Birçok yazar alegorik olarak da yalnızlık temasına kurgusal metinlerinde yer verdiler.

Öyküler var olan gerçekliklere ışık tutarlar. Öykü gören gözdür. En iyi gördüğü ise karanlıklardır. Burası karanlık der sana. Bak burası karanlık. Aydınlatman gereken yerleri gösterir. Ama nasıl aydınlatacağına karışmaz. İnsan içindir öykü. Özü insandır. İnsana insanı anlatır.

Zeynep Eşin; can acıtan aydınlatılması gereken bu konunun bir an önce güncelden uzaklaşması hem günlük hayatta hem edebiyatta artık kendine yer bulmaması dileğiyle on iki yazarın öyküsünü bir araya getirdi ve bu on iki yazar yoksulluk temasından yola çıkarak kendi biçemi ve diliyle öykülerini kurguladılar.