"Beyaz ifşacıdır. Her karartıyı damgalar. Acımasızdır. Siz hiç çığlık atan beyaz duydunuz mu? Öyle ki bulduğunuz ilk karartının sağır eden sessizliğine sığınıyorsunuz.
Beyaz bencildir. Kendi asaletini gölgeleyen her rengi yutar. Siz hiç beyaza yem olmamak için siyahın midesine saklanmayı göze aldınız mı?
Öyle ki zifir karanlığın bilinmezliğine
'Yut beni!' diye yalvarıyorsunuz."

"... Kimse onları anlamıyor kimse onları ciddiye almıyor kimse onların gerçekten ne istediğiyle ilgilenmiyor. Ne yapmaları gerektiğini söylememizden bıkkın onların iyiliğini düşünmemizden rahatsız onlar adına karar vermemizden sıkılmış durumdalar.
Hayatlarının renksizliğinden öylesine kaçıyorlar ki her biri içinde bir gökkuşağı yaratıyor. Ona âşık oluyor onunla dertleşiyor yarattıkları yalnızlıktan ona sığınıyorlar."

Ece Yılmaz etkileyici kalemiyle yetişkinler tarafından unutulmuş gençlik ve ergenlik dünyasını tüm renkleriyle yeniden hatırlatıyor.