Son yolculuğumdayken aniden ilki beliriyor aklımda. Gitmek gelmekten daha basit geliyor. Kısa bir an. Tüm duyuların teyakkuzda... Sesler hiç olmadığı kadar baskın. Renkler hiç olmadığı kadar canlı. Bir an için her şey koca bir ışık topundan ibaret. Sanki güneş yeryüzüne inmiş. Sıcaklık kalbinden başlayıp tüm vücuduna yayılıyor. Çarpışma. Duyularını birer birer kaybediyorsun. Önce renkler soluyor sonra hiçbir şey işitemez oluyorsun. Bir anda etraf kararıyor. Gece battaniye olup üstünü örtmüş gibi. Üşümeye başlıyorsun. Derken baştan ayağa bir titreme. İki ölü bir yaralı...