Korku? Terli avuç içleri? Ne diyeceğini bilememek? Başkalarının nasıl tepki vereceğinden korkmak?
Neden randevu almaktan kaçınıyoruz? Kendimize şöyle diyoruz: "risk alma."

Motivasyon tek başına bunu düzeltmez. Zihnimiz randevu almamak için bahaneler bulacaktır.

Sponsorumuz bize bağırıyor "Korkularınla yüzleş ki ortadan kaybolsunlar." Söylemesi kolay geliyor ama uygulaması? O kadar da kolay değil.

Randevular işimizin bir parçası. Bu sorunu çözmek zorundayız. Randevuları keyifli hale getirmek zorundayız.. Böylece beynimiz artık bizim aleyhimize değil leyhimize çalışacak.
Peki randevu ayarlamayı nasıl keyifli bir hale getirebiliriz? İlk olarak randevuları bir tutku dört gözle beklediğimiz bir şey haline getirmeyi öğreneceğiz. Sonra?

Şunu kabul edelim. Kimse ısrarcı bir satıcı olmak istemiyor. Diğer insanların hayatlarında hoş bir katkı olmak istiyoruz. Bunu sağlamak için kısa konuşabilen doğru noktaya odaklanan konuyu adayın kendisi hakkında tutabilen ve teklifimizi onların hayatını daha iyiye götürecek şekilde sunabilen bir prensipte olmalıyız.