Önümde bir kız çocuğu yürüyordu. Kız çocuğunun elinde bir tasma ve tasmanın ucunda da ona ayak uyduran bir köpek vardı. Onlar çok rahat ve sorunsuzca ilerliyorlar ancak hiç telaş etmiyorlardı. Arkalarından seslenmeye çalıştım "HHHEEEYYY! HHHEEEYYY!!" ancak sesimi ben bile zor duyuyordum rüzgardan dolayı. Ağızimin içine kaçan kumlar nefes almamı bile zorlaştırmıştı. Onları takip etmek için ilerlediğimde kız ve köpek bir kaç metre önümde durdu. Bu sırada rüzgar nispeten yavaşlamıştı. Kız yavaşça kafasını çevirdi. Bu kız sahilde gördüğüm o küçük kızdı. Yanındaki Şanslıydı. Kız sakince bana baktı ve birden bağırmaya başladı. Sesler her yerde yankılanıyordu. "Dikkat et! Düşme John. Buradan geri dönüş yok. Geriye dönme John! Asla geriye dönme..." Diyordu.