Kapıya yaklaştığımda evin kapısı açıktı. Sarah yerde yatıyordu. Şaşkın üzgün yüz ifadesi vardı sanki. Salon altüst olmuştu sanki bir ayı salonda koşturmuş gibiydi. Bütün camlar kırılmış bazı fotoğraflar yırtılmıştı. Üst katlara dokunulmamıştı ama. Sara'nın yüzünde iki derin kesik vardı boynunun sol tarafı koparılmış her yer kan içerisindeydi. Sağ ve sol kollarında yine aynı derinlikte çizikler vardı ama bunlar ikiden fazlaydı. Karnı paramparça olmuştu. O görüntüyü o dehşeti anlatamıyorum ki... Sarah diye bağır üstüne atlamak istedim. Son defa olsun sarılmak istemiştim hem belki uyanır bunların hepsinin bir kötü kabus olduğunu söyle diye beklemiştim belki de insan o kadar yaralıyor ki sevdiğini kaybedince...