Her konu özen ister ama eğitim "özen" ister her insan itibar ister ama eğitimci "itibar" ister her meslek kutsaldır ama eğitimcilik "kutsal"dır. Her insan konuşur ama eğitimci de "konuşur" her insan çalışır ama eğitimci de "çalışır". Her insan başkalarıyla iletişim kurar ama eğitimci de başkalarıyla "iletişim" kurar. Her insan bir hayatı yaşar ama eğitimci de "yaşar". Her insan ölür ama eğitimci "ölmez". Çünkü onun özeni itibarı kutsallığı konuşması çaşışması iletişimi yaşaması bilgi ve hikmet içindir. Bilgi ve hikmet ise ölümsüzlüğün ölümsüz olanın sıfatıdır. Eğitim "bakmak gözetmek yetiştirmek büyütmek" anlamlarını içerdiği için insanın doğal olanla iletişimi onun eğitimli olmasıyla mümkündür. Eğitimin temel amacı insanın kendi kendisiyle iletişimidir. Bu bağlamda iletişim gerçekleşmezse "başkaları" ile doğal iletişimin kurulması mümkün olmaz.