Miras gibi harcadılar bizi
En çok karlı havayı
Soba başında kül kokan saçlarını
Kara gözlerinden şimşekler çakan sevgiyi
Elinde tırpan erkekler gibi ekin biçmeni
Bir erkek gibi olup beş yavruya kanat açmanı
Uykuyu haram kılıp geceye düşman olmanı
En çok da kapı önünde beni beklemeni
Ardış pınarın suyu gibi akıp
Üzüm taneleri gibi soğuk soğuk içime çekiyorum
Ben
Seni
Düşümden hariç
Sabah güneşi içime yakar ya
Öyle özlüyorum