Son ay tutulmasıydı hırpalanmış ömrümün
Tatlı bahar telaşından hazana dönüşen
Bir boran fırtınasıydı içimde
Düşlerimi yalnızlığıma savurup biten
En masum en yalın halimle kucaklarken göğü
Ay; karanlık yüzüyle baktı çaresiz sevmelerime
Dinlemedi anlamadı içimdeki yürek çağrısını
Ve umutsuzluk örtüsüyle örttü yalnızlığımı
Yalancı sevmelerin yorgunuyum şimdi
Gece-gündüzün uykusuz nöbetçisi
Ayrılıkların ustasıyım
Ama uslanmaz gönlüm yine de
Delice aşkların hastasıyım...