"Yılın ilk ayıydı. İznik soğuktu. Çalınan kösler ise acının habercisiydi. Süleymanşah'ın aklına gelen başına gelmişti. Gelen Porsuk Bey'in ordusuydu. Ordu İznik girişindeki karargahâ dağıldı. Emir Porsuk ve diğer komutanlar ise maiyeti ile birlikte otağa doğru at sürüyorlardı. Onların hemen ardında bir at arabası vardı. Üzerinde ise bir tabut... Süleymanşah her şeyi anladı. Gözleri doldu.

Porsuk Bey Süleymanşah'ın otağının önünde durdu.... Süleymanşah'a selam verdi. Süleymanşah ile birlikte otağa girdi. Kutalmışoğlu ona beylik postunu gösterdi. Porsuk beylik makamına oturdu. Sonrasında konuşmaya başladı: "Ey Melik! Başın sağ olsun. Mansur Bey her ne kadar sana isyan etse de nihayetinde senin kardeşindi. Onun ölümünden de kendini sorumlu tutmayasın. Müsterih olasın. Takdir-i ilahi bu imiş. Sultanımız sana tüm Anadolu'yu vermiştir. Bundan sonra gazâlarını sıklaştırasın."

Sevgili Genç Okurlarım!
Serimize devam ediyoruz. Bu kez kahramanımız Anadolu Fatihi ve Anadolu Selçuklu Devleti'nin kurucusu Süleymanşah... Onun Anadolu gazâlarını fetihlerini hoşgörüsünü hatta hatalarını dahi bu kitaptan öğreneceksiniz. Eserimizi bir solukta okuyacaksınız.
İstifade etmeniz temennisiyle...