"Konuşulanları her akşam dinliyordum. Bazen daha kısa
sürüyordu üzülüyordum. Ama yarın... Yeniden yarını
beklemek bir çocuk için sıkıcı ama kaygısız bir uğraştır.
Çocuk sadece bekler yarın olacağından neredeyse
emin. Yarın yine oluşacaktı ve ben gövdemi beni
sevinçlere erdiren duyularımın biyolojik kutusunu
yarının içinde gezdirecek ne idüğü belirsiz o estetik
huzura yeniden kavuşacaktım. O tuhaf tada yeniden
erişecektim. Düpedüz biliyordum bunu ve güneş her
sabah bu bilgiyi doğruluyordu."