Rüya bitti.
Sabah oldu horozlar acı acı öttü herkes uyandı. Ancak Fırtına uyanmadı bir türlü. Bu bela da nerden buldu beni? İçim bir tuhaf başımda 
bir ağrı. Gözüm doldu boğazım düğümlendi. 
Bir ırmak yanağımı yaladı durdu. Babam boğulmuş diyordu. Ama nasıl olurdu? 
Aklım almıyordu. Kabullenmek ne zordu. 
Çaresiz Fırtına'yı alıp mezarlığa götürdüm. 
Onu ellerimle melekler mezarlığına gömdüm.
Bizim kasabada günahsız sabiler öldüğünde buraya defnedilir.
Fırtına da suçsuz günahsız bir melekti.