Yüreğine kulak verdi kırık...

Döndü arkasına baktı yapayalnız.

Başını kaldırdı gökyüzüne baktı masmavi...

"Olsun" dedi. "Daha yarın var yarını yaratan var.

Yaradan varsa umut da var.

Hadi rastgele... " dedi umuda doğru yol aldı.

Sen ben o biz siz onlar; ne fark eder? Hepimiz insanız. Hangi şahıs zamirini kullanırsan kullan insan olmak yetmez mi?

Kadın erkek sıfatını bir kenara bırakırsak geriye sadece insan kalır.

Bu kitapta "ben" var ama egosuyla söylenen "ben" değil. Ölümüne doğruları haykıran bir kahraman bulacaksınız bu yüzden de başım beladan kurtulmuyor.

Doğruları söyleyince beni akıl ve ruh hastası diye hastaneye sevk ettiler.

Kitabı okuduktan sonra belki sen de sen de bana katılırsın doğruyu söyleyenler olarak biraz kalabalıklaşırız ne dersin?