Bu çalışmadaki amacımız Nakşibendiyye tarikatının Hâlidiyye koluna bağlı Nehrî Basret ve Palu tekkeleri ile bu tekkelere bağlı kollar ve özellikle Palu tekkesine bağlı Bingöl ve çevresindeki sufi şahsiyetlerin Osmanlının son dönemlerinde Şark bölgesinde yapmış oldukları ilim ve irşad faaliyetlerine dikkat çekmek bu çaba ve gayretlerin bölgenin dinî ve tasavvufî hayatı üzerindeki etkilerini ortaya koymaktır. Yaşadıkları coğrafyanın bütün zorluklarına rağmen din hizmeti faaliyetlerinden geri durmamış bu fedakâr ve samimi insanların hayatları yetiştirmiş oldukları halifeler ve yapmış oldukları ilim ve irşad faaliyetlerinin bilinmesi bölgenin dinî kimliği adına önem arz etmektedir.