Tê gotin kû:
Nerm bûn ji hişk bûnê av ji kevir hezkirin ji zorê zeximtire çêtire... Ji xwe jîyan bê hezkirin nabe.

Dê û bav her tim dixwazin zarokên wan bi çîk bin serkeftî bin. Lê gereke mebesteke (Hedef) meriv jî hebe wek: Doktorî Mûhendizî Parêzerî Dozgerî û wekî dinê...
Kû her tim di deste we de pênûs pirtûk an jî kovar hebe jîyana we jî wê gelek baş pir xweş be. Hûnê nêzî mebesta xwe bin û serkeftinê bi dest bixin. Bixwînin û binifsînin; xwandin pewîste. Hûn jî zanin meriv bi xwandinê zane dibe; ev dinya bi we zana wê gelek xweş be!  

Delalno zarokê rojê yên pêşerojê pêşedemê ayendê. De werin em bi hevre bi wî dilê weyî paqij daxwazîyekê bikin:
"Em hêvîdarim kû her însan her milet bi bawerî û rengên xwe azad wek hev bijî li ser rûyê vê erdê!.."
"Ez pir ji zaroka hezdikim. Kû  bi zarokekî re têkilî dostanî hevaltîya min hebe ew hevalê mine ne zaroke..."
(Yaşar Kemal)