Aklıma bir gün şehre indiğimizde babamın bana aldığı kukla gelmişti. "Eğer gücün yoksa birinin beyninde tasarladığı kuklayı oynarsın Caroline! Kukla olursan yaşarsın ama kendin olarak değil köle olarak. Birinin ya da birilerinin insafında yaşarsın işte bu korku insanı öldürür" demişti ve bunlar babamın son sözleriydi.