Bugünün bazı büyükleri dün çok başkaydı; şimdi bambaşka!...
O yıllarda sadece paraya-pula değer veren; toplum içinde başka bir kriter aramayan insanlar ayıplanır dışlanırdı...
Zenginin fakire fakirin de zengine bir hürmeti vardı...
"Düşmez kalkmaz bir Allah'tır" denirdi.
Siyaset ideolojik örgütlenmeler dışında ayrıştırıcı olmazdı...
Çay-kahve muhabbetlerinin malzemesi gibiydi...
Herkesin herkese bir saygısı vardı...
Kimse bulunmaz Hint kumaşı değildi...
İyilik isteyenden karşılık beklenmezdi...
İmkan sahipleri malını mülkünü yediğini içtiğini başkasının gözüne sokmazdı...
"Söz verme" en güvenilir ödeme aracıydı...
Emeğin ve helal kazancın hatırı yüksekti...
Cami kürsülerinin dokunulmazlığı vardı... Hocalar siyasetin dışında kalmayı bilirlerdi...
Her siyasi parti mensubundan aynı derecede hürmet görürlerdi...
Kışlaya okula ve camiye siyaset bulaştırılmazdı...
Görüşü düşüncesi ne olursa olsun toplumun "büyüklerinin" hepsi halden anlardı...