Yaşam insanoğlu için giriş kapısıyla herkesi cezbeden içi zifiri karanlığa gark olmuş çıkış kapısı olmayan bir katedrale dönmüştü. İnsan; felsefesiz edebiyatsız sanatsız bilimsiz bir çürümenin içinde kalmıştı. İnsanlığı kapısız katedrallere hapseden aslında Tiran ruhlu insanlar değildi onun kendi içindeki ölümsüz korkaklığıydı.