Üstündeki zehirli dikenleriyle insanın içine içine büyüyen ve büyüdükçe dokunduğu her zerreyi yaralayan kanatan acıtan duygudur hasret. Kanattıkça büyür büyüdükçe bağırır bağırdıkça korkutup sindirir. Susturur.

İnsanlar doğarken yaşamlarını da beraberinde getiriyorlar galiba. Yani bilmedikleri bir hazırlık içinde doğup hazırlıksız yaşıyorlar hayatı. Elbette tesadüf denilen bir şey de olmalı. Sürprizler de var üstelik o hayatların içinde. Aynı hayatı farklı yerlerde yaşamak da var üstelik. Replikler farklı dekor farklı mekan ve kahramanlar farklı. Ancak acı aynı. Gurbet aynı. Hasret aynı.

Ve vuslat... Geçmişin acısını bir anda unutturuveren vuslat...