"En ufak tehlikede akıl almaz şekilde kayaların sarp yamaçlarına atlayıp tehlike geçinceye kadar orada annelerinin sözünü dinleyeceklerdi. Melet çayına balık göçü çoktan başladı bile. Bir devin uğultusuyla dalga dalga kopan Melet deresi adeta çevresine en güçlü benim havası veriyordu. Güneşin şavkı yan dönen balıkların dansına eşlik ediyordu karınlarından yansıyan ışık çok uzaklarda görünecek kadar göz kamaştırıcıydı. Türlü kelebekler yusufçuklar kovuklarından çıkan bal arıları ve cümle kuşlar Melet çayı boyunca yaşama renk katıyordu. Suyun yüzeyine düşen böcekleri anında kapan balıklar bu bereketin en şanslılarıydı. Buranın çok yükseğinden turna kuşları geçerdi. Sonbaharda sıcak diyarlara şimdi de kuzeye varma telaşı... Gökyüzü her gün yeni yolcularına renk katıyordu. Bitmeyen bir göç bitmeyen yaşama arzusu..."