MEHMETÇİKLER GEÇERKEN

Bu ne vakar arslanca bu ne güvenbu ne nur?
Türk kadını her zaman böyle evlat doğurur.

Yıkanıyor toprağım ayağının sesiyle
Dağılıyor bulutlar Mehmed'in nefesiyle.

Rüzgârı sizden alır yükselir bayrağımız;
Oynaşır cıvıl cıvıl göklerde ay'la yıldız.

Siz uyanık durdukça huduttan düşman geçmez
Siz izin vermedikçe göklerde bir kuş uçmaz.

Mehmetçik bu ülkenin kulağıdır gözüdür
Mehmetçik bu ülkenin sembolüdür özüdür.

Mehmet düşmana ateş dosta ise bir kucak
Var mıdır hak ve halkı böyle kucaklayacak?

Ne zaman şaha kalksa ne ki sınır ötesi?
Dağlar taşlar ürperir göklerden gelir sesi.

Ey zafer bayrağını gökte uçuran Mehmet!
Düşmanı can-evinden yiğitçe vuran Mehmet!

Seninle bahtımız ak canlar seninle diri
Seni selamlıyorum ey yiğit Türk askeri!

Sen gülünce ilkbahar yerler-gökler gülistan
Her adımın bir fetih her yaptığın bir destan.

Sana çiçek atıyor seni alkışlıyorum;
Oğlumsun kardeşimsin sensin benim gururum!