Kan damlalarıyla yüzdü ruhumuz

İki mevsim uyudu benliğimiz

Yoktan bizi varedince yaradan

Takılı kaldı dünyaya nefsimiz.

Çok ölüm gördük yürekleri burkan

Çok ölü gömdük belimizi burkan

Vahşi dağların yorgun çobanıydık

Susuz damakla vuslatı aradık.