Almanca kökenli weltschmerz kelimesi gerçekliğin zihin beklentilerini asla tatmin edemeyeceğine inanan bir kişinin yaşadığı duyguyu tanımlayan bir kavramdır. Yani Dünya Acısı. Bizim Yunus ise bunu şöyle dile getiriyor: Bunca varlık var iken gitmez gönül darlığı.
Dünyaya diyememeye gelmiş olan İplikçi Osman'ın ruhuna düşen sızı zamanla bütün vücudunu kaplıyor. İçinde obruklar oluşturuyor. İplikçi Osman bu obruklardan çıkmaya çalıştıkça geçmişiyle karşılaşıyor. İstemsizce yumduğu gözünü bazı bir tepe başında bazı kilitli kapılar ardında açıyor. Kurtuluş arayışıyla gittiği tüm yollarda çıktığı tepelerde girdiği evlerde ve geçtiği tarlalarda bu sızıyı görüyor. Kimi buna Dünya Acısı diyor kimi...
Kendi halinde bir iplikçi dünyayla kopmak üzere olan bağını yeniden örebilir mi?