Bu kitap düalist/ikili tanrı anlayışlarına sahip Mecusilik Sâbiîlik ve Maniciliğin teolojik yapılarını çözümlemeye odaklanmaktadır. Mecusilik Sâbiîlik ve Manicilikte varlık ile varoluş iyilik ve kötülük aydınlık ve karanlık ruh ve madde bağlamında ele alınmaktadır. 

Düalizmde üçlü bir âlem tasavvuru vardır. Mahiyet itibariyle hiç uyuşmayan ışık âlemi ve karanlıklar âlemi ezeli ve ebedidir. Karanlığın ışığı fark etmesi ve ona saldırması Işık İlkesini yeni bir kozmik tasarıma yani maddi dünyayı yaratmaya zorlamıştır. Böylece insanın yeryüzündeki serüveni de başlamış oldu. Mecusilikte Ahura Mazda görünen görünmeyen her şeyin yaratıcısı olduğundan maddeye kötülük atfedilmez. İnsan tanrının en değerli varlığı olarak yeryüzünde kötülüğü ortadan kaldıracak ve tanrısal iradeyi destekleyecek eylemlerde bulunmalıdır. Dünya hayatındaki olumlu aktiviteler bireyin nihai kurtuluşunu da sağlayacaktır. Ancak gnostik eğilimleri barındıran Sâbiîlik ve Manicilikte madde bütünüyle Kötülük İlkesine karşılık gelmektedir. Madde ışık unsurlarını/tanrının ruhunu hapsetmektedir. Şu halde ebedi kurtuluş süfli âlemin cezbedici hazlarından kurtulmakla mümkün olacaktır.