İşte mevsimler peş peşe tespih taneleri gibi sonbahardan kışa kıştan da bahara atlamıştı. Ah şu tayinler; doğudan kaçmak için bir bahanedir gibi gözlerime dolardı. Sonunda Emel öğretmenimiz de diğer öğretmenler gibi bir yıl kalıp gitti. Acaba bu köy mu yaşanılacak gibi değildi de ondan mı gidiyordular. Yoksa herkes ille de kendi evine mi gitmek istiyordu bilemiyorum ama artık yeni öğretmenimi bekleyeceğim.