İslâm'ın "göz bebeği" kavramlarından biri olan tevekkül Hz. Peygamber'in vefatından sonra bilinçli veya bilinçsiz bir şekilde genel anlamda özünden kopartılarak erozyona uğratılmıştır. Bu kavram bazen yanlış kader inancının bazen de tevekkülün önemli bir unsuru olan tedbirin bilişsel (kognitif) boyutunun ihmal edilerek sadece duygusal tedbir boyutu ile yetinilmeye çalışıldığı için "hırpalanmış" "örselenmiş" hatta "istismar" edilmiştir. Bu durum çalışmanın temel hareket noktasını oluşturmaktadır. Çalışmanın amacı ise bu inancın hem bireysel hem de toplumsal önemine dikkat çekerek değerinin yeniden keşfedilmesine katkı sunmaktır.