Kendisini uğur böceği gibi hissediyordu kanatlarını açıp özgürce gitmek istediği yere uçmak istiyordu ama rüzgâr o kadar güçlüydü ki gideceği yere bir türlü varamıyordu. Bu durum ona âdeta ızdırap veriyordu rüzgâra karşı direnmek çok zordu.
Rüzgâr kesildiğinde gitmek istemediği yere sürüklenmişti. Bu ona kaderinin çaresizliği olarak gelmişti. Ancak zaman geçtikçe geldiği yer istemediği bir yer olmaktan çıkmış huzur bulduğu bir yer olmuştu. Nefret ettiği rüzgâr artık minnet ettiği bir durum olarak hayatındaki yerini almıştı.