Sonra tenha bir yer aradım
Bütün tenhalar kederliydi
Bir liman kente sığındım
Eski bir mahzen kokusunu andırıyordu
Kabahatli bir çocuk gibiydim

Kaç şiir kaç kere düştü gözlerimden
Kitapları aşkı mısraları
Kaç poyraza savurmuştu zaman
Bütün vakitlerin
Sevdasızlığıyla yoğrulmuştum
Çok vakit geçmişti
Çocukluğumun gülüşünde kalmıştı hasretliğim

Harcanıp uzun senelere
Puslu alıngan yüreklerin
Sınavından süzülmüştüm
Issız kıyalara sığınmış gözyaşım
Görünmekten korkarcasına
Meğer ben ne çok özlemişim seni
Annem