Nedeni ne olursa olsun "kapsız yorganlı günleri"ni çok severdim. Babamın yorgana sinmiş kokusunu duyardım o zaman. Bu hiçbir insanda duymadığım bir kokuydu. Tiryakisi olunan özlemi çekilen bir ter kokusu... -Kokusunu son sigarasının dumanına sarıp sonsuzluğa götürdüğünde bir parçasını gömleğinde unutmuştu. O kokuyu yüreğimde mayalayıp çoğalttım onsuz yıllarda-. Kapsız yorganlı geceleri başka bir nedenle de severdim. Babamın kokusuna Gogo Dayı'nın büyüsü katılırdı böyle gecelerde.
Gogo Dayı...