İnsan merkezli bir dünyanın değil dilin didaktik pedagojik etkisinin kırıldığı üzerindeki kodlardan kurtulduğu yatay bir söylemle neşelendiği özgürleştiği o yerden... mutlak bir kedere dönüşen uhrevi ''aşkıncı'' bir dünyayı yücelten belirsiz bir yarını mutlaklaştıran tekçi türcü konvansiyonel bir şiirden değil hayatı tüm çıplaklığıyla karşılayan varlığı oluşu bir neşeye dönüştüren gülüşü neşeyi deneyimleyen giderek o neşenin kendisi şimdiden neşesi olan dünyevi bir şiirden.

Şiiri edebiyatı sanatı hayatından sokağından koparan tanımlara steril formlara ve sayfa faaliyetine indirgeyen kültür endüstrisinin içinde yer alan makro mikro iktidarların meşruiyetini sağlamakla yükümlü a dan z ye tüm pratiklerle...
hesaplaşmayacak mıyız?...
elbet...