Kitabın ilk baskısının üzerinden 10 yıl geçmiş. Bazı yazılar daha da eski ama 'Kent Komün Ekoloji' bu hızla işleyen dünyanın hâlâ merkezinde temel bir 'sorun' ve aynı zamanda değişimin yaratılması için ne yazık ki neredeyse hiç kullanılmamış bir dinamik olarak yerinde duruyor. Yani kitabın bu baskısı 10 yıl sonra kentin bizim ne halde olduğumuzu değil hâlâ ne yapmadığımızı ya da hiçbir şey yapmadığımızı gösteren bir şey halinde. Bu yüzden Nietzsche'den bir alıntıyı buraya uyarlayarak size 'iyi okumalar' ve 'iyi yapmalar' diliyorum.
Fakat neye yarar. Biz geleceğin çocukları nasıl evde olabilirdik? Değişimin kırılmış zamanında bu kırılganlığında bile evinde hissettirmeyi başarması gereken tüm düşüncelere dair hoşnutsuzluk duygusu içindeyiz. Onun 'gerçeklerine' gelince devam edeceğine inanmıyoruz. İnsanları taşıyabilen buz bugün bayağı incelmiştir; çözülmeyi getiren rüzgâr esiyor; biz evsiz olanlar diğer zayıf tüm 'gerçeklikler'i ve açık buzu kıran bir güç oluşturuyoruz.
Ve 'Henüz doğmamış o kadar çok gün var ki...'
Metin Yeğin