Ey gül devrinden koparılan taze yara çağlar aştım şehrinden
Kandillerinden damıtılan ecel gömleğiyle düğümlendi dilim
Toplandıkça dağıldığım şehrayin kırk yamalı kalbimin kilidi
Kırıntılarım kuşlarla cilveleşirken bir arpa boyu yol gidemediğim

Çözülemeyen sırrın imece sarhoşluğunda tek celsedeyim bambaşka