Kimi özlediğini bilmeyen bir şair gibi. Birden çok ünlü şairin birden çok kişiye yazdığı şiirler gibi. Hep kafası karışık kendisiyle ilgili. Ne yapacağını bilir de bazen ne yapmayacağını hatırlamayan. Kaç tane evi olduğunu bilmeyen aslında hiç evi yokken. İçerde kimse yokken. Kalbinin evindeyse her odada birinin gölgesi her yatakta konuk edilen. İki kalpli çok beyinli.

Ben Sarmaşık.

Adım gibi karmaşık sırnaşık. İç içe ek kökçükleriyle tırmanan çepeçevre bütün dünya ile ilişkisini kesip sardığı ağacı bir süre sonra kurutan sarılmış. Kime sarıldığını bile bazen unutan.