Firyâbî ağırlıklı olarak hadisciliği ve tefsirciliği ile meşhur olan hadis otoriteleri tarafından genellikle "sika" kabul edilen muteber bir âlimdir. Onun rivayet ettiği hadisler Kütüb-i Sitte'nin tümünde yer almıştır. Kendisiyle aynı nisbeyi taşıyan ve ülkemizde daha fazla tanınan Ca'fer b. Muhammed el-Firyâbî'den (ö. 301/913) yaklaşık bir asır önce yaşamıştır. Kaynaklardaki mensubiyetine nazaran Türk olduğu bilinmektedir.
Bu kitap ülkemizde hakkında müstakil bir çalışma yapılmayan Firyâbî'yi tabakât ve ricâl türü eserlerdeki bilgilere dayanarak tanıtma amacını taşımaktadır. Ayrıca Süyûtî'nin (ö. 911/1505) hazırladığı ve rivayet türü tefsirlerin en kapsamlılarından biri olan ed-Dürru'l-mensûr adlı eserde kendisine nispet edilen rivayetler üzerinden Firyâbî'nin tefsir anlayışını ve ilimler sahasına yaptığı etkileri tespit edebilmeyi hedeflemektedir. Zira onun bazı rivayetleri sonraki dönemlerde yazılan eserlere kaynaklık etmiş ve bilhassa tefsir alanındaki tartışmalara yön vermiştir.