Ozan Sahnede

Kayanın karaağacın yağmurun diliyle

Titrek yaprak ürkmesi bir yürek

Fısıldaşıyor sisten mikrofonla
Dalgalanıyor azap çekenler sürüsü

Gök katları arasından sıyrılıyor söz
Sarsılıyor kendi sesiyle incecik gövdesi

Karayelin denizde esmesi gibi ses

Bir meleğin elinden tutarak iniyor yere!