Ahmet Mithat Efendi; roman; yazarın Rodos adasında sürgün olduğu yıllarda yazdığı bir romandır; yazar bu romanında iki tipin çatışmasını anlatır; romanda Felatun Bey Batı'ya özenen halktan uzaklaşan ve alafranga davranışlarıyla gülünç duruma düşen bir tiptir. Rakım Efendi ise akıllı yeniliklere açık eğitime önem veren çalışkan bir tiptir; Rakım Efendi Ahmet Mithat Efendi'nin kendi yaşamından bir yansımasıdır adeta; roman romantik anlayışa uygun bir biçimde yazılmıştır. Felatun Bey'le Rakım Efendi ya da Felatun Bey ile Rakım Efendi Ahmet Mithat Efendi'nin1875 yılında yazdığı romandır. Tanzimatı takiben ortaya çıkan ilk Türk romanlarının ana teması "yanlış batılılaşma" üzerine kurulmuştur. Romanın Konusu; Karakterlerden Felatun Bey batılılaşmayı yüzeysel olarak yorumlamış ve sefa hayatı süren biridir. Rakım Efendi ise ona karşıt bir karakter olarak kurulmuştur. Oldukça çalışkan ve tutumlu biridir. Romanın sonunda bu dönem romanlarından bekleneceği üzere Rakım Efendi dilediği hayatı elde ederken Felatun Bey yaptığı hataların sonucuna katlanmak zorunda kalır. İsimlerinde kullanılan "efendi" ve "bey" kavramları da karakterlerin temsil ettikleri değerlerin sembolüdür.