Sevgileri yarınlara bırakmayın...

Henüz hayatının baharı sayılabilecek bir yaşta on sekiz yaşındaydı. Ancak tedavisi mümkün olmayan ölümcül bir kansere yakalanmıştı. Kahır içinde eve kapatmıştı kendini...Sokağa çıkmıyordu. Annesi bir de kendisi O kavdardı bütün hayatı...Bir gün fena halde sıkıldı dayanamadı attı kendini sokağa..Bir yığın vitrin önünden geçti tam bir CD satan dükkanı da geride bırakmıştı ki bir an durdu geri döndü kapıdan içeri gözüne hayal meyal takılan genç kıza bir daha baktı. Kendi yaşlarında harika bir genç kızdı tezgahtar..Hani ilk bakışta aşk derler ya öyle takılıp kalmıştı işte...İçeri girdi. Kız gülümseyerek koştu; Size nasıl yardım edebilirim? diye. Nasıl bir gülümsemeydi o!