Di pirtûkê da hezkirina helbestvan bê çap û bê hidûd e dilê wî ji bo vegera welêt lê dixe lê rêya vegerê jê ra qedexe ye. Welat dagirkirî ye. Welêt da zulm û xezeba dagerkeran e. Welat bi hebs-zindan qereqolên cendirmeyan pêçayî ye. Rêya welêt ber wî girtî ye. Çi jî hebe helbestvan xweș bîn e... Têkoșîna "șervanê azadyê" geș e... Dewya her tiștî heye... Dewya van zalim û ev zulma welatê wî da jî dibe wê hebe... Dibêje: "Ew rojê jî bê:

Dayîka min a dilovan
Belkî ez û tu hevdu nebînin.
Ger... hetanî şerê me serket
Ku me dijmin ji welat derxist
Serê berdevkên wan pelaxt.
Û dema şervanên azadiyê vegeriyan ji xerîbîyê
Ji şax û latan daketin kolan û sûkan
Tu jî li rêza şervanan bigere
Di wê roja şahî û bendewar da...
...Ger te ez nedîtim
Divê tu negirî û nelûrînî.
Dilşah û bextewar bî.
...Bila ew çax dayîkên şehîdan
Laçikên reş ji serên xwe bavêjin
Şarên spî girêdin
Kincên rengîn li xwe kin.
Ji bo ku welatê me azad bûye.
Kedxwarî belengazî û bêkesî ji nav me rabûye
û ji bo wek welatekî azad û xwedî rûmet
Li nav rêza miletên dinê me jî cîhê xwe girtî...

Dr. Eskerê Boyîk