anlamaya gerek yok onu
misillemesi gecenin duvağına yenik
çölden kanıt sanki sessizliğin dalgın defnesi isyankar
bir sevdanın şefkatini öpüyorum alnından
arıyorum orada iyiliği dışarıda kalmak pahasına
bileklerimi zonklatıyor sarartılarak kirletilmiş inanç
hüzün çiçeği konmuş sessizce suskunluğuma
sarıldım ona seyrelttim diğerlerini etraftan
güneşe doğru tez vakit haz olup geldiler
ateş olan ruhumun peşinden.