Kar yağıyordu. Gökyüzünün koyu mavisinde gri bulutlar art arda dizilmiş dağlar gibiydi. Rüzgâr vınlayarak 
geçiyordu çatılardan. Tatil olduğu halde Baran sokağa çıkamıyordu. Odasında yatağına uzanmış müzik dinleyerek babasının duvara astığı Ayçiçekleri 
tablosuna bakıp hayaller kuruyordu.

Bir süre sonra tablodaki ayçiçeklerinden biri göz kırpmaya başladı. Baran yanılıyor muyum acaba diye ovuşturdu gözlerini ve bir daha inceledi resmi.

"Ama sen bir resimsin!"
"Aldırma filmlerdekiler de resim aslında..