Kur'ân-ı Kerim İslam'ın temel kaynağı ve insanlık için rehberlik eden ilahi bir mesajdır. Onun anlamını ve hikmetlerini doğru bir şekilde anlayabilmek sadece Arapça dil bilgisine sahip olmakla sınırlı değildir; aynı zamanda derin bir tefsir ilmine ve Kur'ân ilimlerine vakıf olmayı gerektirir. Bu bağlamda İslam ilim tarihinde tefsir ilmi Kur'ân'ın ayetlerini açıklama ve anlamlarını derinleştirme yolunda önemli bir disiplin olarak gelişmiştir.
Bu çalışmada İslam dünyasının seçkin tefsircilerinden olan ve Şiî tefsir geleneğinin önde gelen isimlerinden biri kabul edilen Tabersî'nin Mecma'u'l-beyân fî tefsîri'l-Kur'ân adlı eseri Kur'ân ilimleri açısından incelenmiştir. Tabersî'nin tefsiri sadece âyetlerin zahiri anlamlarını açıklamakla kalmayıp aynı zamanda Kur'ân'ın i'câz kıraat nüzul sebepleri i'râb müphem ifadeler garîb kelimeler vücûh ve nezâir mücmel-mübeyyen müşkil ifadeler gibi birçok yönünü detaylı bir şekilde ele almaktadır.