Ömrümde ilk kez tesbih alıyorum 
Ardıçtan oyma on yedilik bir mahkûma 
Darlanıyorum mem 
Iğne ucu kadar günahım yok 
Alnım ak yüzüm paktır 
Dersim'in evladı munzur'un oğluyum 
Ille de günahsız yatıyorum dedikçe sen 
Birden babam oluyorsun 
Bilmem kaçıncı enleminde bir suyun 
Kuş besleyen adamları hatırlatan 
Ve boncuktan muhabbet kuşu yapan ellerini 
Göğe orak çizen düşleriyle 
Yıkılan köprüleri yeniden onarıyorsun