Yerin yufkalar açılmış
avuç içleridir; kalker
erir ve terler.
Ten; bedenin yer kabuğudur
kendin aşındırır iz biriktirir.
Tortuldur zaman ki sızar çökelir
bedenince oyar mağaralarını
birikir göğünden görene sarkıt ile
terler yerinden anlayana dikit ile.
Ki yaşamaktır..
İçine sarkanı eritmek ile
önüne dikileni yıkmak arasında
gidip geldiğin.