Cehennem Kuşu
Kafamın içindeki bu kara kuş
Evcilleşmeye razı olmuyor bir türlü
kaçak bir bulut gibi tıpkı
parmaklardaki duman
gözlerdeki sis gibi
bu yüzden kimseye emanet edemiyorum onu
yitip gittiğini görüyorum üzüntüyle
bütün gülümsemelere tutunuyor
ve konuyor açılmış ellere
sözlerin şekeriyle besleniyor
bir sevinç çığlığı bile atmadan