Bu kitabın yazarı bize çocuk anlayışının sanki birbiri üzerine konmuş iki ayrı kanaviçede işlendiğini göstermektedir: Alt planda olup bitenler özellikle ilk seneler içinde çok önemlidir. Bütün bu iş kendini doyuma ulaştırmaya elverişli her şeyi karmakarışık bir yolla kendine çeken ve ihtiyaçlarının çevresinde belirginleştiren çocuğun eseridir. Bu özellik arzular oyun hevesler ve Freud'un dediği gibi Lustprinzip (hoşlanma ilkesi) planıdır. Üst plan ise tersine gittikçe baskısını çocuğa duyuran toplumsal çevreyle aşama aşama biçimlenir. Bu nesnellik dil mantıksal kavramlar bir sözcükle realite (gerçeklenme) planıdır. Bu üst plan öncelikle hiç de sağlam bir görünüm vermez. Biraz fazla yüklenince eğilir çatırdar ve delinir.