Basit olaylar karşısında kızaran insan yüzü büyük hatalar söz konusu olduğunda alışılan rengine geri dönüyor. Hata yapanların sayısı bir üç beş on kişi derken binleri bulunca insan egosu açıklaması mümkün olmayan bir üstünlük duygusuyla gücün korkunç ifadesini taşımaya başlıyor bir süre sonra. Sözü edilen bu "bir süre" ise zannedildiğinden daha anlık bir mesafe.
İnsan egosunun yarattığı en büyük hata güç gösterisi veya hakimiyet duygusu ile ortaya çıkmış olan savaşlar. Sonuçlarının vurduğu semer ise insanlık kavgasının en büyük ayıbı.
Konumuz II. Dünya Savaşı... Ve yer yer bugün.
Savaşın insanları ne hale getirdiğinin kısa da olsa bir örneğini vermek için hazırlanan bu çalışmada amaç; insanların neyle karşı karşıya olduklarını bilmelerini geri dönüşün olmadığı olması için çok dua edildiği zamanların yaşandığını bir şekilde gösterebilmektir. Savaşın bir yandan doğal olduğunu doğanın bir parçası olduğunu bir yandan da doğayı nasıl yok ettiğini bir kez daha düşündürebilmek içindir. Dünyanın elbette savaşlara da ihtiyacı var; insanlar konuşarak yenişemedikleri zaman savaşırlar.