Zulüm İslam hukukunun ilk kaynağında bile çok sık kullanılan bir kelimedir. Kur'an'da bu kelime dört yerde geçer. Osmanlı hukukuna göre zulüm şeriatça ve örfçe tanınmamış çeşitli bid'atlerin kamu hizmetlileri tarafından reayaya uygulanmasıyla işlenen türlü suçların adıdır. Osmanlılar yöneticilerin halka karşı işledikleri suçları genel zulüm kavramı içinde görmekle birlikte diğer zulüm çeşitlerinden ayırmaya çalışmışlardır. Daha başka bir deyişle resmi dilde zulüm kelimesi devlet hizmetlerinin halka türlü yollarla haksız ve ağır işlemler yapması anlamında kullanılmıştır. Bu anlayış biçimi diğer İslam davletlerinde de kabul edilmişti. Osmanlı hukukçuları ve yöneticileri zulme bir suç niteliği kazandırabilmek için şeriata uygun bir yol aramışlar bu eylemin kötü bir bid'at olması gerektiği üzerinde birleşmişlerdir..