Bir çınar gibiyken bahçende
Gözünün önünde yaprak döktüm
Geceleri kirpiksiz yatıp
Sabahları kimliksiz kalkıyordum
Kör edici beyazdan
Küçüldükçe küçüldüm artık
Geceni aydınlatmıyordum mesela
Belki de bu yüzden
Sen lambaya Püf dedin!
Karanlığı üstümüze örttün