Biz insanız ve bizim için serüvenlerin en ilginci insanoğlunun serüvenidir. Bu serüvene hepimiz kendimiz olarak bakarız ve kendimiz olarak katılırız. Serüven cennetten başlıyor. Ayrılıkla kavuşmayla kargaşayla çoğalmayla acıyla ölümle korkuyla umutla yüklü akıllara durgunluk veren bir serüven. Bu serüvenin çığlıkları hangi kuytulara çekilmiştir gözyaşları hangi görünmez okyanuslara akmıştır umutları göğün hangi katının akkanatlı kuşlarıdır? Dahası biz bu serüvenin içinde nasıl süzülüp geldik de kendi çağımızda yerlerimizi aldık?